our beloved authoress

నా మేనత్తకూతురు తొమ్మిదేళ్లుగా కెనడాలో ఉంటోంది. మొదటగా నేను అడిగిన ప్రశ్న ' ప్రిన్స్ ఎడ్వర్డ్ ఐలాండ్ మీకెంత దూరం ? ' అని. ఆ స్థలం నాకు, నావంటి ఇంకొందరికి [ వారిలో నా పిల్లలూ, వారి స్నేహితులూ కూడా ఉన్నారు ] ఒక దివ్యక్షేత్రం. లూసీ మాడ్ మాంట్ గోమరీ అనే ఉత్తమరచయిత్రి జన్మించి, నివసించి, తన రచనలలో వర్ణించిన ప్రదేశం అది. ఆన్ ఆఫ్ గ్రీన్ గేబుల్స్ కొన్ని తరాల నుంచీ తరుణవయస్కులనీ తరుణమనస్కులనీ ఆకర్షిస్తూనే ఉంది. ఆ తర్వాత ఆమె ఎన్నో రాశారు, అన్నీ చదవదగినవే. మెలికలు లేని సరళమైన ఆనందం వాటిలో. వైరుధ్యాలనీ ఘర్షణలనీ మనసు ఉపరితలాన్ని దాటిరానీయకపోవటం ఒక కళ, ఒక శాస్త్రం... ఆ విద్యకి ఆమె కూడా పాఠ్యగ్రంథాలు రచించారు. ఇన్ని యేళ్ల తర్వాత నా మరదలు ఆ' తూర్పు కెనడా ' ని సందర్శించి ఛాయాచిత్రాలు   పంపింది. ఆ రచయిత్రి జ్ఞాపకాలని భద్రంగా దాచిఉంచారు అక్కడ. చూస్తూనే సంతోషం కలిగింది, నేను వెళ్లలేకపోయానే అనే దిగులు లేదు. చర్మచక్షువులతో చూసేదే , భౌతికశరీరంతో వెళ్లేదే సమస్తం అవనక్కర్లేదు. ఆ రమ్యమైన ఆవాసాన్ని ఒకసారి కనుగొన్నాక విడిచివచ్చింది ఎప్పుడని !
“After all," Anne had said to Marilla once, "I believe the nicest and sweetest days are not those on which anything very splendid or wonderful or exciting happens but just those that bring simple little pleasures, following one another softly, like pearls slipping off a string.” ― L.M. Montgomery, Anne of Avonlea
“I'd like to add some beauty to life," said Anne dreamily. "I don't exactly want to make people KNOW more... though I know that IS the noblest ambition... but I'd love to make them have a pleasanter time because of me... to have some little joy or happy thought that would never have existed if I hadn't been born.” ― L.M. Montgomery, Anne's House of Dreams