p.g.wodehouse

పి.జి.వోడ్ హౌస్ కి చెందిన విభాగంలో బహుశా ఆయన ఒక్కరే ఉండిఉంటారు ఆ కాలంలో. ఆయనే స్వయంగా కొందరు ' హాస్య రచయితలను ' పేర్కొన్నా వారెవరూ ఇంత వాసికెక్కలేదు, ముఖ్యంగా ఇంగ్లీష్ తమ మాతృభాష కాని పాఠకులలో. డికెన్స్, మార్క్ ట్వేన్ , ఆస్కార్ వైల్డ్ వంటి ప్రసిద్ధులు కొంత అధిక్షేప హాస్యం రాసి ఉన్నా, ఇలా మొత్తం కథలూ, కథనమూ 'నాన్ సీరియస్ ' గా రాసినవారు లేరేమో.ఆ తర్వాతివారిలో డగ్లస్ ఆడంస్, టెర్రీ ప్రాచెట్ కొంతవరకూ ఆ పద్ధతిలో రాస్తారు, నేను చదివినంతవరకూ. వోడ్ హౌస్ రచనని టాం అండ్ జెర్రీ కార్టూన్ లతో పోల్చాలని అనిపిస్తుంది.[ ఇది వోడ్ హౌస్ స్థాయిని దించటం అయితే కాదు. ] ఏవేవో గందరగోళాలూ హడావిళ్లూ జరుగుతాయే కాని చివరికి ఎవరికీ ఏమీ అవదు. ప్రేమలూ ఆశాభంగాలూ ఆర్ధికపరమైన ఇబ్బందులూ...అన్నీ ఉంటాయి, అన్నీ హాస్యంగా కొనసాగి ' సుఖం ' గా ముగుస్తాయి.

స్టీఫెన్ ఫ్రై ఇలా అంటున్నారు. ' ఓడ్ హౌస్ వచనం అసాధారణమైనది.అద్భుతమైన ఆ శైలీ, ఐంద్రజాలికమైన ఆ శిల్పమూ లేకపోతే  ఇలా రాయటం చాలా పిల్లతరహా గా పరిణమించి ఉండేది. ఈయన ఎలా రాస్తారంటే సందేహానికి చోటు లేనట్లుగా, ఎలాంటి 'విమర్శ ' ని అయినా అర్థం లేకుండా చేసేటట్లుగా...!సాధువులలో మాత్రమే ఉంటుందేమో అనిపించే స్వచ్చత ఉంటుంది ఇక్కడ.ఇంత అమాయకమైన సాహిత్యపు ప్రపంచాన్ని సృష్టించేందుకు రచయిత వైపునుంచి ఎంతో కఠినమయిన పరిశ్రమ, కళాత్మకత ఉండి తీరాలి. ఈ లోకాలలోకి మనం ఎంత తేలికగా వెళ్లిపోతామంటే ఈ రచయిత సైతం అంతటి అమాయకుడేమో అనేసుకుంటాము. '

ముళ్లపూడి వెంకటరమణ గారి మీద ఈయన ప్రభావం ఉందని అంటారు. ఎం బి యస్ ప్రసాద్ గారు జీవ్స్ ని అచలపతి గా స్వేచ్చానువాదం చేశారు.పాతరోజులలో కోమలా దేవి అనే రచయిత్రి ఇలాంటి ప్రయత్నమే చెశారు.
ఒరిజినల్ లు చదవటం నిజమయిన బ్రహ్మానందం ! ఎవరయినా మొదలుపెట్టాలని అనుకుంటే ' డాంసెల్ ఇన్ డిస్ట్రెస్ ' ముందు చదవమని నా సూచన [నేను అలాగే చేశాను కాబట్టి :)   ] అందరికీ తెలిసిన జీవ్స్ సీరీస్ తో పాటు అంకుల్ ఫ్రెడ్ , బ్లాండింగ్స్ కాజిల్, ఉక్రిడ్జ్..ఇంకా చాలా చాలా. ప్రతిభావంతులయిన రచయితలు దీర్ఘాయుష్మంతులవటమూ విరివిగా రాసి ఉండటమూ చదువరుల అదృష్టం. ఈ మాట విశ్వనాథ వారికీ, కుటుంబరావు గారికీ, అగాథా క్రిస్టీ కీ, ఎర్ల్ స్టాన్లీ గార్డ్ నర్ కీ వర్తిస్తుంది ఆయా స్థాయిలలో.